bozkir.net Bozkir Forum Arsivi

http://www.geltag.com/turkish/sv_hk_sehitler.asp?whichpage=1&ilsecimi=46&ilcesecimi=423
Rahmetle anıyoruz.......
http://www.geltag.com/turkish/sv_hk_sehitler.asp?ilsecimi=46&ilcesecimi=423

araştırmalarınız için teşekkürler . atalarımızın bu toprak ugruna verdikleri canları dökülen kanları unutmamalıyız.  vatanımızı ve degerlerimizi korumalıyız. saygılar....

cenabı hak  şehitlik mertebesine vasıl olan dedelerimizin ruhlarını şad etsin.bize de onlara layık olarak yaşamayı ve evlat yetiştirmeyi nasip etsin.

Bu bilgiyi bizlerle paylaştığın için teşekkürler....

çok güzel bir yere değinmişsin elfida

Vatanımız İçin Neler Yapılmış Bunları Unutmamak Lazım şehitlerimize Rahmet Dilioruz Onların Korudugu Bu toprakları Bizler de Can Pahasına Koruyacagız...

Tşk Elfida...

binlerce kefensiz yatana minnetariz!!Ruhlari Sad olsun.

ebemin babasıda  4 çocuğunu bırakıp gitmiş
çanakkaleye ve birdaha dönmemiş .
öksüz büyümüşler bu vatan için.
oysa bir görseydi güney sahillerinin şu halini  kahrından
ağlardı.

Osman bende bir pps var cok guzel nasil yayinlayabiliriz?

Çanakkale Şehitlerine

Şu Boğaz harbi nedir? Var mı ki dünyâda eşi?
En kesif orduların yükleniyor dördü beşi.
-Tepeden yol bularak geçmek için Marmara’ya-
Kaç donanmayla sarılmış ufacık bir karaya.
Ne hayâsızca tehaşşüd ki ufuklar kapalı!
Nerde-gösterdiği vahşetle 'bu: bir Avrupalı'
Dedirir-Yırtıcı, his yoksulu, sırtlan kümesi,
Varsa gelmiş, açılıp mahbesi, yâhud kafesi!
Eski Dünyâ, yeni Dünyâ, bütün akvâm-ı beşer,
Kaynıyor kum gibi, mahşer mi, hakikat mahşer.
Yedi iklimi cihânın duruyor karşında,
Avusturalya'yla beraber bakıyorsun: Kanada!
Çehreler başka, lisanlar, deriler rengârenk:
Sâde bir hâdise var ortada: Vahşetler denk.
Kimi Hindû, kimi yamyam, kimi bilmem ne belâ...
Hani, tâuna da züldür bu rezil istilâ!
Ah o yirminci asır yok mu, o mahlûk-i asil,
Ne kadar gözdesi mevcûd ise hakkıyle, sefil,
Kustu Mehmedciğin aylarca durup karşısına;
Döktü karnındaki esrârı hayâsızcasına.
Maske yırtılmasa hâlâ bize âfetti o yüz...
Medeniyyet denilen kahbe, hakikat, yüzsüz.
Sonra mel'undaki tahribe müvekkel esbâb,
Öyle müdhiş ki: Eder her biri bir mülkü harâb.

Öteden sâikalar parçalıyor âfâkı;
Beriden zelzeleler kaldırıyor a'mâkı;
Bomba şimşekleri beyninden inip her siperin;
Sönüyor göğsünün üstünde o arslan neferin.
Yerin altında cehennem gibi binlerce lağam,
Atılan her lağamın yaktığı: Yüzlerce adam.
Ölüm indirmede gökler, ölü püskürmede yer;
O ne müdhiş tipidir: Savrulur enkaaz-ı beşer...
Kafa, göz, gövde, bacak, kol, çene, parmak, el, ayak,
Boşanır sırtlara vâdilere, sağnak sağnak.
Saçıyor zırha bürünmüş de o nâmerd eller,
Yıldırım yaylımı tûfanlar, alevden seller.
Veriyor yangını, durmuş da açık sinelere,
Sürü halinde gezerken sayısız teyyâre.
Top tüfekten daha sık, gülle yağan mermiler...
Kahraman orduyu seyret ki bu tehdide güler!
Ne çelik tabyalar ister, ne siner hasmından;
Alınır kal'â mı göğsündeki kat kat iman?
Hangi kuvvet onu, hâşâ, edecek kahrına râm?
Çünkü te'sis-i İlahi o metin istihkâm.

Sarılır, indirilir mevki-i müstahkemler,
Beşerin azmini tevkif edemez sun'-i beşer;
Bu göğüslerse Hudâ'nın ebedi serhaddi;
'O benim sun'-i bedi'im, onu çiğnetme' dedi.
Asım'ın nesli...diyordum ya...nesilmiş gerçek:
İşte çiğnetmedi nâmusunu, çiğnetmiyecek.
Şühedâ gövdesi, bir baksana, dağlar, taşlar...
O, rükû olmasa, dünyâda eğilmez başlar,
Vurulup tertemiz alnından, uzanmış yatıyor,
Bir hilâl uğruna, yâ Rab, ne güneşler batıyor!
Ey, bu topraklar için toprağa düşmüş asker!
Gökten ecdâd inerek öpse o pâk alnı değer.
Ne büyüksün ki kanın kurtarıyor tevhidi...
Bedr'in arslanları ancak, bu kadar şanlı idi.
Sana dar gelmiyecek makberi kimler kazsın?
'Gömelim gel seni tarihe' desem, sığmazsın.
Herc ü merc ettiğin edvâra da yetmez o kitâb...
Seni ancak ebediyyetler eder istiâb.
'Bu, taşındır' diyerek Kâ'be'yi diksem başına;
Ruhumun vahyini duysam da geçirsem taşına;
Sonra gök kubbeyi alsam da, ridâ namıyle,
Kanayan lâhdine çeksem bütün ecrâmıyle;
Mor bulutlarla açık türbene çatsam da tavan,
Yedi kandilli Süreyyâ'yı uzatsam oradan;
Sen bu âvizenin altında, bürünmüş kanına,
Uzanırken, gece mehtâbı getirsem yanına,
Türbedârın gibi tâ fecre kadar bekletsem;
Gündüzün fecr ile âvizeni lebriz etsem;
Tüllenen mağribi, akşamları sarsam yarana...
Yine bir şey yapabildim diyemem hâtırana.
Sen ki, son ehl-i salibin kırarak savletini,
Şarkın en sevgili sultânı Salâhaddin'i,
Kılıç Arslan gibi iclâline ettin hayran...
Sen ki, İslam'ı kuşatmış, boğuyorken hüsran,
O demir çenberi göğsünde kırıp parçaladın;
Sen ki, rûhunla beraber gezer ecrâmı adın;
Sen ki, a'sâra gömülsen taşacaksın...Heyhât,
Sana gelmez bu ufuklar, seni almaz bu cihât...
Ey şehid oğlu şehid, isteme benden makber,
Sana âgûşunu açmış duruyor Peygamber.
 
Mehmet Akif Ersoy
 
 
ÇANAKKALE GEÇİLMEDİ GEÇİLMEYECEK ASLA DA GEÇİLMEZ.TÜM ŞEHİDLERİN RUHLARI ŞAD OLSUN   ALLAH RAHMET EYLESİN

Teşekkürler elfida bilgi için.

Vatan uğruna canını veren tüm şehitlerimiz için ne yapsak azdır.

http://www.canakkalesehitleri.org/intro.html

Saygıdeğer Arkadaşlar,
Mademki ŞEHİTLERİMİZLE ilgili bir forum konusu açıldı. Benden de bir katkı olsun diye
bir şiirimi aşağıda sizlere sunuyorum.  
Saygılarımla.

BOZKIRLI ŞEHİTLERİMLE HASBİHAL

Beynim yine uykumu kovaladı,
Sakin bir gece, tüm Bozkır uykuda.
Düşünce kapımın zilleri çaldı.
Şehitler misafir gelmiş ruhuma.

Merhaba diyerek girdiler içeri.
Buyur ettim Türk Bayraklı odama,
Dokundu Ay’la Yıldız’a elleri.
Onlar oturdu, ben ise kıyamda.

Tanıdım hepsini! Bunlar Bozkırlı.
Türkiye’ye Bozkır’dan kan verenler.
Vatan, Millet, Devlet, Bayrak ve Hakk’ı,
Düşünüp; Şehit düşen Alperenler.

Bozkırlı için şehitlik muştudur.
Amaç: Nazlı Hilâl yere düşmesin.
Ödül: Milletimin hürriyetidir.
Memleketimize düşman değmesin.

Artık elele vermek zamanıdır,
Şehitlerle Hasbıhâl ibret bize.
Düstur: Damarlardaki Asil Kan’dır.
Mübarek Şehitler önderdir bize.
 
Ali Ulvi Ülker
 

çok güzelmiş yüreğine sağlık...

klavyenize saglik..super.

yüreginize saglık çok güzel olmuş.