Devlet ve millet meseleleri “kadınlar matinesi”nde
Başbakan R. T. Erdoğan, siyasi hayatının ve iki dönemlik hükümetinin en tutarlı ve en doğru icraatını gerçekleştirdi… Hülya Avşar’a konuk oldu.
İşte böyle olmalı… Ankara rahatlamalı.
Hatta Ankara siyaseti “televole ekseni”ne veya “kadınlar matinesi”ne oturmalı ki, Türkiye rahatlasın.
Erdoğan’ın yanına birkaç koltuk daha atmalıydı Hülya Avşar… Belki ABD Başkanı Bush “ekonomik çöküş”ü sebebiyle gelemese de bir Amerikan temsilcisi katılmalıydı, Barzani ve Talabani aşiretinden de birkaç temsilci olmalıydı Erdoğan’ın yanında. Yanı sıra AB ve IMF şefleri de bulunmalıydı ki, Hülya Avşar’la “geyik muhabbeti” Türkiye’yi kurtaracak reytingi yakalardı.
Ne öyle, sanki ciddi ciddi devlet meselelerimiz varmış gibi, harman meydanında koca koca samanları har vurur gibi oradan buraya, buradan oraya savruluyoruz!
Türkiye güllük gülistanlık maşallah… Şeytan kulağına kurşun!
Vatan satılıyormuş, madenler elden çıkmış, millet işsiz kalmış, esnaf bitmişmiş… Boş geç. Hülya Avşar’ın programına takıl!
Kürdistan devleti kurulmuş, Güneydoğu sınırımızdaki 3 Kıbrıs büyüklüğündeki “mayınlı alan” yabancılara verilmiş, İsrailliler 44 mu, 99 mu bilmem kaç yıllığına konuyormuş… Geç! Light takıl.
Ciddi ciddi devlet meseleleri varmış, Türkiye borca battıkça batmış… Milletin evlatları misyonerlik yöntemleriyle gizli papaz oluyormuş, diyalogcu oluyormuş, Vatikan’ın “dinler arası diyalog” projeleri ekseninde adım adım ve sinsi sinsi Hz. Peygambersiz bir İslam akaidi yerleştiriliyormuş… Böyle koca koca medeniyet meselelerine takılmamak lazım… Erdoğan da bunu yapıyor; artık Avşar’ın programına takılmak en iyisi!
Avşar olmadı, Seda Sayan var…
Erdoğan, Hülya Avşar’ın yanı sıra Seda Sayan’a da konuk olmalı!
Tele–voleler var, acar magazin ifşaat programları var… Light türündan!
Onlar da olmadı, sabahları gelin–kaynana kavgalarıyla “iç tempo”su kabartılmış “kadınlar matinesi” benzeri “light” programlar var… yerli ve gurbetçi Müslümanlardan toplanan paralarla kurulmuş dinci–diyalogcu kanalların “kadınlar matinesi” var. Onlara takılmak, onlara konuk olmak da kapatma davası konjonbktürüne biraz aykırı düşse de yine de yerinde olur, pirim yapar.
Türkiye’nin sürüklendiği hale bakın Allah aşkına!
Türkiye ve Ankara, “devlet ciddiyeti”ni kaldıramıyor artık… Artık ”light” şeyler –layt diye okunuyor– yapmak lazım, light şeyler konuşmak lazım!
Hz. Mevlana’yı “hümanist” diye dünyanın etrafında dolandıranlar, yakında onun “artık yeni şeyler söylemek lazım cancağızım” deyişini, “artık light şeyler söylemek lazım cancağızım!” diye tercüme edip Erdoğan’ın önüne koyarlarsa şaşmam… Başbakan da onun ekranlardan fark edilmeyen “şeffaf dayanak”lar üzerinden gürletirse, görün gümbürtüyü.
Ekranlar kadar, Ankara da, evlere şenlik…
Bu “Ankara vaziyeti”, sahibi olduğumuz binlerce yıllık tarihi mirası ve mensubu olmakla şereflendiğimiz İslam medeniyetini, uğruna can vererek kurduğumuz 80–90 yıllık Cumhuriyet birikimimizi yükseltecek, yüceltecek ve koruyacak öyle mi?
Yazık oluyor… Yazık ediyoruz!
Kendimize… Devletimize… Milletimize… Medeniyetimize…
Cumhuriyetimize yazık ediyoruz!
Bu “light”laşmış devlet idaresi ve hükümet etme sürecinden kurtulmanın tek yolu vardır; o da devlet ciddiyeti, millet aidiyeti ve medeniyet şuuru içinde proje, program ve çözüm sahibi adamlarımızı Ankara’ya iktidar etmek… Ben rastlayamadım… Rastlayan varsa, bize de haber versin; biz de tanıyalım, gönlümüz devlet ve milletimizin geleceği adına biraz daha ferahlasın.
biraz düşünsek...
