sen olmayınca!!!!

içimde sıcaklığını hissettim ilk önce...Bakışlarım değişti gizlice...Aradığımı bulmuşluğun bir sevinci vardı yüreğimde...Ama bulmuşlumuğun kaybetme korkusuda yakar kavurur beni derinlerde...

Güller bahçesinin efendisiydin Sen...Bense o bahçede bir toprak zerresi olmak için bile nelerimi vermezdimki...Ömürler yaşandı dizinin ucunda...Bizse ayrılığı yaşıyoruz sensiz uzaklarda...
Yanıyor içimiz...Rüyalarda bi çare seni arıyor gözlerimiz...
Hasrete el sallayan bir çocuk misali ürkektir yüreğimiz...Olmaz yapamaz aşıklar sensiz...Ne olur yalnızlığımızda boğulurken bir el uzansın yüreğimize...Alsın bizi buralardan...Asrın bu en bunalımlı zamanında silsin gözyaşımızı sevdana sevdamızı ulaştıran melekler...Çare olsun dertlerimize "Sen"in kokunu taşıyan güller...

Sensiz güneşlere sabahladık hep...Güneş hasret oldu yaktı bizi...Mutlu olduğumuzu sanarken ayrılığın hüzün mevsimlerine savurdu bizi...Şimdi ise yaşıyoruz yalanlarla birlikte...Gerçeği unutmuş ve solmuş bir şekilde...Oysa ismin geçtimi gönüllerimizde bir düğüm işlemeydi sözlerimize...Kelimeler çıkamamalıydı dilimizden...Öyle içten yutkunmalıydıkki gözlerimiz dolmalıydı...Bir damlada olsa sevdana dair yaş akmalıydı Ravzana doğru.....

Bilirmisin sevgili bi yanım hep yetimdir ardında...Kimse anlamaz
ve bilmez o yetim yanımı...Bir bebek masumluğunda bekliyorum gelip yetim yanımı okşamanı...Gözlerimi yollarında bıraktım ben sevgili...Yüreğimi duanda bıraktım...Gözyaşlarımı biriktirdim sermayem olarak...Ardından güllerin resmini çizdim yüreğine dermek için....Kendime acıları seçtim seni en iyi anlamak için...

Bilirmisin Sevgili sen olunca yolun sonunda acılar bile tebessüm verir insana...Yeterki sen ol...Dikenler gül kokusu salar yüreğime...Yeterki sen ol ateşler serinlik verir hasretine...Yeter ki sen ol ölüm cennet gelir gözlerime...

Çöl yollarında sana gelmek istiyorum veysel karani misali...Ama bulamamaktan korkuyorum seni...Karanlık gecelerime sevdanla ışık tutuyorum...Her bir yıldızda sana varacak günlerimi sayıyorum...Ama yine bir anda bükülür boynum...Günahlarım dağ kadar acaba varacakmı sana sonum...Bir çaresizliğin ifadesi olarak kalkar ellerim semaya doğru...

EY RABBİM GÜNAHIM ÇOK...GELEMEM KAPINA BİLİYORUM...AMA YOK Kİ BAŞKA KAPI...SENDEN SADECE BİR UMUT DİLENİYORUM...EN SEVGİLİNE AYRI KOYMA YOLUMU...BU HİCRANI YAŞATMA BANA...NE KADAR ÇOK OLSADA GÜNAHIM RAHMETİNLE EN SEVGİLİYİ GÖSTER BANA...NE OLUR RABBİM GECELERDE,SEHERLERDE GÖZ YAŞI DÖKEN AŞIKLAR HÜRMETİNE ONUN AŞKINDAN KATRELER SUN YÜREĞİME...BU YOLDA GELCEK CEFAYI SEFA BİLDİR HİSLERİME...EY RABBİM GÖZLERİME RAHMET YAŞLARINI NASİP ET...VE VE EN SEVGİLİNİN YÜREĞİNDE SES BULMAYI NASİP ET Allah IM NE OLUR NE OLUR...

VE bu dualar çare sunar dertlerime...Titrer sesim tercüman olamaz yüreğime...Gözlerim dalar gider "SEN"li mevsimlere...İzler yüreğim sessizlerde sensizliği...Ve haykırır sevdam gecelerde bulur kimsesizliği...Medinende yanan ışık...Ve yüreğime hasret sunan MESCİD-İ NEBEVİN...sabah ezanında BİLAL-İ HABEŞİNİN sesi...VE bir aşık sararken seni yüreğine yüreğimde yankılanır nefesi...Sensiz günlerimizin yok ve olamazdı neşesi...Bir gül koklasam haber verir sensizliği hasret koklatır yüreğime...Bir volkan olsam olurmu ateşinle yandığımın göstergesi...

Güller bahçesinin en güzel gülü sen...AŞIKLAR DİYARININ en yücesi sen...Alemin yaratılış sebebi sen...Gönlüme hasretle sevdanı yaşatan sen...gecelerde gözleri yaşartan sen...Bir umut olup tutup elimizden yarınlara kaldıran sen...duana mahşere saklayan sen...ÜMMETİM deyip gecelerce ağlayan sen...Açlıktan göğsüne taş bağlayan sen...Hasırlarda sabahlayan sen...Rabbe en güzel dönüş sen...Son nefesinde dahi ümmetim diyen sen...Sevdamın adı SEN, gözlerimin hep aradığı SEN,bülbüllerin feryadı SEN, Gecelerin sabahı sen...Gönüllerin refahı sen...
VE ÖLÜMÜN ARDINDA SAKLANAN EN GİZLİ SIR SEN...
Öğrendim dertlerde cennet bulmayı senle...Öğrendim acılara tebessümü senle...VE öğrendim ölümle dirilmeyi....

alıntı

	Gönderen	Konu: sen olmayınca!!!! (Okunma Sayısı 1882 defa)
0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.