ama hep böyle oluyor abi ya.tam ne güzel birbirimize takılacaz hemen fenerli hemşehrilerimiz kayboluyor ne iştir
mutlaka sIkilmadan sonuna kadar okuyun ibret verici ve ders cikarilmasi
>gereken bir hikaye...
>
> Haldun Bey aksam oturmus, karisiyla birlikte cayini iciyor, televizyon
> izliyordu. O aksam diger tum aksamlar gibi siradan bir Mayis
>aksamiydi...
> Birden cep telefonu caldi. Arayan Kiziydi.
> - Alo, baba ?
> - Birgul, nasilsin guzelim ?
> - (Aglamakli) baba, ben numune hastanesindeyim.
> - Ne oldu... alo..!!
> - Baba, birsey sorma, buraya gel, ne olursun cabuk gel...
>
> ..Ve telefon kapandi.
>
> Haldun bey altinda pijamasi, uzerinde askili atletiyle evinden
>firlayarak arabasina dogru kosmaya basladi. Tam evin onune cikmisti ki
>arabasi
>park ettigi yerde yoktu. Oysa ki daha parkedeli 2 saat bile olmamisti.
>Tam o sirada yan komsununun evinin onunde polis arabasi durdugunu
>gordu. Komsusu polisle bir seyler konusuyordu. Hizla o tarafa yoneldi.
>Komsusuna gelen telefondan bahsedip daha sonra da arabasini bulamadigini
>anlatti.
>Mumkunse onun arabasi ile hastaneye gidip gidemeyecegini sordu. Bu
>sirada lafa karisan polis bunun mumkun olmadigini, o sokagin 1 saat kadar
>once
>bir oto hirsizi cetesi tarafindan soyuldugunu ve komsusunun da arabasinin
>calindigini soyledi.
>
>Haldun Bey bir anda kendi arabasinin da ayni akibete ugradigini
>anlayivermisti. Ancak su anda bu duruma uzulme veya ilgi gosterme sansi
>yoktu. Zaten arabasinin kaskosunun da olmayisi ayri bir problemdi. Zira
>kizi hastanedeydi ve daha ne oldugu konusunda en ufak bir fikri bile
>yoktu.
>
>Ilk gelen taksiyi cevirerek arabaya bindi. Taksiciye "devam et"
>diyebildi sadece.. Taksici Haldun Bey'in kiyafetine bakip, "Ne o birader,
>kocasi
>mi geldi de boyle don paca attin kendini sokaga" dedi. Haldun Bey
>sasirarak
>"ne kocasi hemserim?" diyebildi sadece. Taksici gayet rahat "Figen o'
>sunun
>evinden boyle firladigina gore kesin gavat kocasi gelmistir aniden"dedi.
>Haldun Bey 20 yil beraber yasadigi karisinin ismini duygudunda titremeye
>baslamisti.
>
>Taksici ise sakin bir sekilde "Nereye demistin abi ?" diye sordu..
>Haldun Bey'in agzindan cikan kelimeler sadece "Nu-nu-numune" olmustu..
>
>Hastaneye geldiginde taksici "7 milyon abi" demesiyle birlikte Haldun
>Bey'in pijamasinin ceplerinin olmadigini farketti. Haliyle cuzdani da
>yoktu. Elinde sadece bir araba anahtari ile taksici ile aynadan goz
>goze geldiler..
>
>Taksici zeki adamdi ve durumu hemen kavradi. Adamin ilk tepkisi
> "Ulan salak, Figenle yatmaya paran var, bize vermeye yok oyle mi ?"
> seklinde oldu.
>
>Haldun Bey artik soka girmis durumdaydi ve birakin cevap vermeyi
>kafasinda bir cevap olusturamiyordu bile. Taksiciyle ayni anda taksi'den
>indiler.
>Haldun Bey tam agzini acmis bir seyler soyleyecekti ki taksiciden
>hayalarina yedigi diz darbesiyle bademcik sayisi iki katina cikiverdi.
>
>Haldun Bey yere devrildi ve kivranmaya basladi. Allahtan orasi
>hsstanenin onuydu ve doktorlar hipokrat yemini ile bagli olduklarindan
>yardima
>kosmuslardi.. Hizli bir sekilde bir sedye bulundu ve Haldun Bey sedyeye
>yatirildi.
>
>Acil servise giderken agzindan cikan kelimeler sadece "Kizim, kizim" oldu.
>Acil serviste kendisine ilk mudahale yapilirken Haldun Bey artik acidan
>dolayi
>kendisinden gecmek uzereydi. Doktorlarin "Ameliyathaneyi hazirlayin"
>dediklerini duydu.
>
>Ama ameliyata girmezdi. Kizini bulmak zorundaydi. Son bir gayretle "Kizim"
>diye bagirdi..
>Doktor:
> - Ne kizi?, burada kiz miz yok...
> - Telefon, telefon etti...
> - Adi ne kizinin ?
> - Bir.. Birgul..
>
>Doktor masanin uzerindeki defteri acarkan karistirmaya basladi:
> - Birgul Yuvakuran mi ?
> - E-evet.. Kizim nerde ?
> - Onun durumu senden iyi merak etme.
> - Nerde ? Nesi var kizimin ?
> - Kacak bir jinekolojun muayenehanesinde kurtaj yaptirmak istemis.
>Rahim duvari yirtilinca acilen buraya getirmisler.. Getiren kisi kapinin
>onune
>atip gitmis. Su anda ameliyattan cikti, yogun bakimda.. Ama hayati
>tehlikesi yok.
>
>Haldun Bey, bu haberin uzerine daha fazla kendini tutamadi ve bayildi.
>Ayildiginda basina bir hasta bakici duruyordu.
> - Nerdeyim ben ?
> - Yogun bakim. Kendinizi nasil hissediyorsunuz ?
> - Ne ? Neler oldu ?
> - Bir saniye ben doktor beyi cagirayim, o konussun sizinle. Siz
>kendinizi yormayin.
>
>Aradan birkac dakika gecmeden doktor geldi. Haldun Bey yataginda
> dogrulmaya calisarak.
>
> - Doktor Bey!
> - Kimildamayin beyefendi, yatin lutfen.
> - Neler oluyor doktor bey.
> - Haldun bey uzgunum ama her iki yumurtaniz da agir hasar gormus. Kanama
>cok
>siddetli olmus. Operasyon sirasinda her ikisini de almak zorunda kaldik.
>Ancak uzulmeyin. 2 Yillik bir tedavinin ardindan protez yardimiyla tekrar
>sertlesme yasama ihtimaliniz var.
>- Evladim.. Cocugum..
>- Beyefendi, oncelikle dikkat ettigimiz konu buydu zaten. Her ne kadar 45
>yasinda
>olsaniz da cocuk sahibi olmak isteyeceginizi dusunerek en azindan
>spermlerinizi
>kurtarmayi planliyorduk. Ancak ameliyat sirasinda farkettik ki sperm
>kanallarinizin
>morfolojik yapisindan dolayi sizin saglikli sperm uretmeniz imkansizmis.
>Yani bu kaza
>olmasaymis da cocuk sahibi olmaniz mumkun degilmis.
>
>Haldun Bey duyduklarini sindirmeye calisiyordu ama beyni artik ona isyan
>ediyor ve durma noktasina yaklasiyordu. Son bir gayretle ..
>- Birgul Yuvakuran.. dedi..
>
>Doktor kafasini manali bir sekilde sallayarak:
> - Aslina bakarsaniz Haldun Bey, boyle bir cocugunuz olacagina hic
>cocugunuz olmamasi daha iyi. Bahsettiginiz kisi yandaki odada yatiyor.. O
>cocugun
>babasinin yerinde olmak istemezdim. Kiz hayatini fahiselikle kazaniyormus..
>Bu yaptirdigi 4. Kurtaj ameliyatiymis.. Rahim duvari yirtilmasi yuzunden
>geldi buraya. Cok kan kaybetmisti ancak su anda iyi durumda.
> - O... O benim kizim..
> - Haldun Bey, sizin kiziniz olmasi tibben imkansiz. Ha evlatlik ise
>orasi
>baska ama biyolojik babasi siz olamazsiniz.
>
>Haldun Bey, kendini yataga birakti ve gozlerini kapadi."Allahim keske
>canimi alsan da bu izdirabi bana yasatmasaydin" diye dua etti. O sirada
>doktor, rutin kontrollerini yaparak odadan ayrildi.
>
>Aradan 2-3 gun gecti. Haldun Bey yogun bakimdan cikmis bir odada
>yatiyordu.
>Kendisiyle gorusmeye gelen karisini kovmus hasta bakicinin her gun
>getirdigi gazetelere okumadan bos bos bakiyordu..
>
>O aksam hasta bakici yanina geldi..
>- Bey amca nedir senin derdin. Ne gelenin var ne gidenin. Gelen herkezi de
>kovuyormussun zaten.
>- Yok bisey.
>- Yahu anlat da bilelim. Belki bir yardimimiz dokunur..
>- Bana kimse yardim edemez..
>- Oyle deme be amca yaw.. Beterin beteri vardir. Allah olumlu dert
>vermesin..
>
>Haldun Bey bu lafin uzerine artik dayanamayarak patladi. Birkac dakika
>icinde hickira hickira 3 gun once basina gelen olaylari gozyaslari
>esliginde hasta bakiciya anlatti. Hastabakici olaylari dinledikten sonra..
>
>-Gec be birader, ben de senin derdini dert zannetmistim. dedi..
>Haldun Bey saskin bir ifadeyle sorarcasina hastabakicinin yuzune
>bakiyordu..
>
>-Ben de senin derdini dert zannetmistim!.. Ya ben ne yapayim... diyerek
>
>Haldun Bey'in kucagindaki gazetenin spor sayfasini acti ve hickirmaya
>basladi:
>
> -BEN CİNCONLUYUM
6 KASIM UNUTMA UNUTTURMA
