Yorgunum Usta...

[align=center]Gözlerim yorgun usta,yaşlandı artık bakışlarım
Küflü defterlerin tozlu yapraklarında kaldı ismim
Adımı yazarken son harfinde tükendi mürekkep
İsimden cisime silindik girdabında hayatın
Çay içerken bile çileyi çekiyorum sanki içime
Bardak elimde gıcırdıyor çatlarcasına
Sonra ellerimde duruluyor,ellerimde yoruluyor
Ve bir bardakla bile başa çıkamaz hale geliyorum

Yorgunum usta
gözlerim yorgun
bakışlarım yaşlı artık
uzaktan sanırsınki dağı yüklemişler
İçimde bir ateş
Yanıyorum neye yandığımı bilmeden
Biliyorum var bir sevda bu yürekte hiç dinmeyen
Biliyorum bir gün bulacağım elbet içimdekini yada kaybettiğimi
Belkide kaybolan beni getirteceğim karlı dağlardan da olsa kalyon kalyon
yüreğimi alacağım avuçlarıma
sıkacağım acımadan
sıkacağım nefesi kesilinceye dek
o bittiği an bende biteceğim
o düştüğü an bende düşeceğim üzerine cansız
bir taaak işiteceksin ne kadar uzaktada olsan
düşüşüm yankılanacak bi anlıkta olsa boşlukta

sustum
tükeniyorum artık
yorgunum usta
gözlerim
gözlerim kapanıyor yavaş yavaş
yaşlanmış bakışlarım
ellerim donuyor
yüreğim yanıyor
bir sır var saklı içimde benim bilmediğim
bir sırrı var paylaşmadığı şu deli yüreğimin

gözlerim yorgun
yaşlandı bakışlarım
usta...
[/align]
[/font]
M.y

alinti.....

	Gönderen	Konu: Yorgunum Usta... (Okunma Sayısı 3885 defa)
0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.