Biz Türk'üz EFENDİM...Eşimiz yoktur asla da olmayacak...

Efendim biz Türküz… Zaman zaman aniden yerimizden kalkıp ne yapacağımızı bilmeden aklımıza gelen şeyi aniden yapıp herkesi şaşırtan.Heyecanı hücrelerde hiçbir kavimde ve hiçbir soyda bu kadar hissedilmediği hisseden…Anne babalarımızın kulaklarımıza küpe yapmış oldukları atasözleri ile yaşama uyan…Zor işlerimizde özellikle inşallahı,Nazar değmesin diye maşallahı,hiç beklemediğimiz olaylar karşısında fesuphanallahı dilimizden düşürmeden yaşarız asırlardır…

Efendim biz Türküz…Çılgın kelimesini inanılmaz yakıştırmaktayım bize…Çılgın olmak kadar zevkli ve sempatik bir şey yok aslında.Dışardan bakan yabancıların çoğunu bu özelliğimiz ile baştan beri gıpta ettiririz.Aklımıza esen ne varsa durduramaz kimse bizi…Hele ki içten bir besleme çekmişsek tutamazsınız bizi.Yüreklerimizden taşan azimle başaramayacağımız yoktur bizim.

Çocuktan başlamıştır Türk olmanın nasıl olması gerektiğini anlatan nasihatler… Erkek çocuklara “haydi bre pehlivan” deyip güreş tutmayı, kızlara da oya dantel öğretip gelinlik çağa hazırlamayı ancak biz akıl ederiz… Sünnet törenlerinde erkeklik’e adım attırıp, vakti zamanı gelince de ağzına sigara ve diline de hani hafiften arkadaşlarına rezil olmasın diye küfür öğretip delikanlıyı salarız hayata… Kızlar’a ev temizlemeyi, çoluk çocuk bakmayı öğretip evi “dişi kuş yapar” atasözü ile gaza getirir, sonra onu da bir baş göz ediverdiğinde büyüklerin keyfine diyecek yoktur artık…

Şehir hayatına özenti barındırdığımız yüreğimizin hep bir yerinde Anadolu’nun o sessiz akşamları eksik olmaz asla. Şehirde de yaşasak elin gurbet ellerine gidip para kazanıyor da olsak içimizde bir soğuk yayık ayranın bir köy domatesinin yeri başkadır...Mis gibi yayla havasını içimize öyle bir çekeriz ki zaman zaman,bizi asla bu güçle yıkamaz düşmanlar.

Çılgın Türkleriz evet bizler. Birbirimizle bir türlü anlamadığımız komşularımız eksik olmaz hayatımızda.Aslında derdimiz aksiyondur,öyle boş boş yaşayamayız dünyada.Mutlaka bir yerlerden bir olay üretip oturduğumuz yerden şöyle bir doğrulmak gereğini kanımızdaki enerjiden buluruz.İki laf etmek lüzumunda hissederiz kendimizi.Dökeriz içimizdeki derdi kederi rahatlayıveririz üstüne de yakınca bir cigarayı.

Yazları balkon sevdamızı sesini oldukça yüksek bir şekilde televizyon izleyerek süslediğimizi düşünüp,baharlarda ertesi gün havanın nasıl olacağını tahmin ederek ağaçları budamayı,kışları sobanın üzerinde kestane veya yemek pişirip sobanın ne kadar güzel bir icat olduğunu konu komşuya göstermekten zevk alırız.

Arasıra birbirimize düşsek de,hiç unutmayız Türklüğümüzün manevi bağını…Hiç sevmediğimiz anlaşamadığımız birisine ufak bir şey olsa hemen panikler hatta etmediğimiz duayı bırakmayız Allaha.Hele yabancılar bir şeye yeltensin Türklere karşı hemen kenetlenir eritiveririz emellerini düşmanların.Bir anda yine bozguna uğrarlar,derler ki hani bunlar dün birbirinin yüzüne bakmazdılar?Anlam veremezler dönerler giderler evlerine…Sen sağ ben selamet deyip yine başlarız çok geçmeden aksiyonlara…

Cüneyt arkınla şahlanıp, Kemal sunalla gülmekten kalp krizi geçiririz defalarca... Hababamı izleyip vay be yıllar önce yapılan film hala izleniyor der, arasıra Ediz Hunlarla romantik yanımızı vurgularız…

Soframızdan eksik etmediğimiz bulgur pilavı ya da çorbayı,kurufasülye ile birleştirince dedelerimiz neden uzun yaşıyormuş muhabbetini açarız hemen.Şifayı bu yemeklerden aldığınızı hiç eksik etmemeniz gerektiğini öğütlerler ardından.Sonra babalar başlar eskilerden ölen dedelerden nenelerden,anne biraz duygusal babanızla nasıl evlendiğinden söz edip yarınlarda bizi hatırlayın e mi deyip derin bir ah çekerler…

Zamanın nasıl akıp geçtiğini bir tek çözememişiz ama.Çok sevdiğimiz muhabbete dalıp,akşama ne yemek yapsak ki diyen annelerimiz bir anda telaşlanıverir yetiştirmeye sofrayı…Baba işten gelip bir iki homurdanıp bugün de bitti be deyip dalarlar hayallare yeniden…Hiç eksik olmayan hayallere…Şöyle bir Anadolu turu ölmeden,ardından bir de hacca gitmenin planları ruhlarına müthiş sorumluluk duyduklarından gelir belki de.

Şimdi modernize olan Türklüğümüzde birkaç alışkanlık değişmiş olsa da yüreğimizdeki sevgi hiç eksilmeyecektir eminim. Ne kadar akşam komşularla oturup tavla oynamayı, iki muhabbet etmeyi bırakıp da televizyona dalıp uyumayı tercih etsek de, hiç eksik olmayacak şatafatlı düğünlerimiz, bayramlarımız, törenlerimizdeki bir araya gelmenin tadı.

	Gönderen	Konu: Biz Türk'üz EFENDİM...Eşimiz yoktur asla da olmayacak... (Okunma Sayısı 5400 defa)
0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.