İçimde saklı duran , saklandığım bu şehirde
yaşamsal davranış biçimlerinden geriye büyümekten değil
içimdeki sesi yitirmekten korkan
bir ''ben'' kaldım ...
Ne esrem var,ne ötrem ..
Ne beni durduran cezmim,
Ne bana ben katan bir şeddem var ..
Ne elimi tutan bir harf,
Ne anlam katan bir harekem ..
Kalakaldım sayfalar ortasında,
Bir okuyan bekledim,
Bir hıfzeden belki..
Gölgesini istedim bir dostun med gibi..
sızım elif sızısı..
Rabbim ben artık seslerin ortasında sessizliği arayanlardanım
Gördüklerimin yaşadıklarımın sancısını hissedemez oldum
Yalvarıyorum ölümü unutmadan ellerimden tut
Yoksa düşeceğim ...
alıntıdır
__________________
_________________
