Bu gün karnelerini alıyor öğrencilerimiz,çocuklarımız.Pekiyilerle dolu olmasa da,zayıflar,kırıklar,başarısızlar,başarılarla barışmasa da karneleriniz.
Üzülmeyin bee çocuklar.Yine de şanlısınız,en azından bir karneniz var,karne veren öğretmeniniz mevcut.
Hayatında okul,karne,öğretmen,defter,kalem,kitap nedir,nasıldır,habersiz ömür tüketen nice akranlarınız yaşıyor,yaşadılar,göçtüler bu dünyadan.
Heleki birileri,bir sınıf vardı,Meyre İlköğretim okulunda.Bütün arkadaşları karne heyacanını yaşarken,bütün bu heyecandan bi haber,bir 4.cü sınıf vardı,mahsun,boyunları bükük,sanki talihine küsmüş,öğrenciler topluluğu.
Öğretmenlerinin hastalığı nüksetmiş,Ankara'ya tedaviye gitmiştir.Bir yandan öğretmenlerinin üzüntüsü,karnesizlik cabası,üstüne tuz biber.
Sınıf başkanı olarak,kürsüden dalmış bakıyorum arkadaşlarımın düşlerine dalıyorum adeta.
Ve:
Arkadaşlar herkes defterinden bir sayfa koparıp bana getirsin.Numara sırasına göre karneler tanzim edilir,yine numara sırasına göre dağıtılır karneler.
O,az önceki karamsarlık dağılmış,masun gülümsemeler,gül açmıştı,gül cemallerinde.
İşte böyle bir karne gününde bu anılar şerit gibi geldi dile,sizlerle dahi paylaşıldı.
Kamile öğretmen,Kamile Doğan...Daha baharında yakalandığı hastalığın çaresizliğinde,bir de biz öğrencilerine faydalı olamama bi çaresizliği,ikinci bir dert olmuştu.
Öğrencilerini sever,yakınen ilgilenir,kitaplarını paylaşır,hatta evinde dersler verirdi.Malesef derman olmamıştı, Ülkesindeki tıbbi gelişmeler.Taa okyanuslar ötesine çare için çıkmıştı,çaresiz yolculuklara,Amerika'ya.
Hakk vaki olmuş,rahmeti,rahmana kavuşmuştu.Naciz naaşı köyümüzde defnedildi,hala yaşar biz minik talebelerinin hatıralarında,yüreğinde.
Mevlam gani,gani rahmetler eylesin,cümle geçmişlerimizle beraber.
İlkokulumuzun,bizlerin, Kamile öğretmeni,
Akkızın Irza'nın Kamile'si
Kamile Doğan'ı
Bir karne gününde rahmetle anılmak da varmış.
Ruhun Şad Olsun,sevgili Öğretmenim.
