Bir zamanlar sigara içicisiydim. Bir arkadaşın eşinin kalp krizi geçirmesi ve bunun üzerine ölmesi neticesi sigarayı bıraktım. Çok şükür rahatım. Burada bir anımı paylaşmak istiyorum. Sigara içtiğim zamanlarda çocuklarıma zarı olmasın diye balkonda sigara içiyordum. Ancak sigarayı bıraktıktan yaklaşık 3 ay kadar sonra bir gün 3 yaşındaki oğlumun bir kalemi sigara gibi tutup ağzına götürdüğünü gördüm.Sorduğumda ben büyük olunca sigara içicem demez mi? Kendisine "oğlum bak ben sigara içmiyorum dememe rağmen" balkona çıkıp içiyordun ya" dedi. Bu arada çocuklardan uzak sigara içilse dahi çocuklar bunu iyi bir şey gibi algılayabiliyor. Bundan sonra yazacaklarım özellikle sigara içenlere " ben evde veya çocuklarımın yanında sigara içmiyorum onun için çocuklarıma zararı yok diye kendinizi kandırıyorsunuz. Çünkü içilen sigaranın dumanıyla beraber elbiseye yapışan partiküllerle beraber sigaranın zararlarını çocuğunuza sevelim diye sarıldığınızda veriyorsunuz. Çocuğunuza sevginin yanında sigaranın zehirinide veriyorsunuz. Ne mutlu size
