bozkir.net Bozkir Forum Arsivi 29 Mart 2024 - 03:56 *
Hoşgeldiniz, Ziyaretçi.Lütfen giriş yapın veya kayıt olun.

Kullanıcı adınızı, parolanızı ve aktif kalma süresini giriniz
Duyurular:
Mesaj yazmaya başlamadan önce Forum Kurallarını Okuyunuz.
 
 
Sayfa: [1]   Aşağı git
Gönderen Konu: Biraz Olsun Ya?arken Ölmedik mi..?  (Okunma Sayısı 1193 defa)
0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.
menzilli
Süper Aktif Üye
***
Çevrimdışı Çevrimdışı

Mesaj Sayısı: 1755



« : 03 Ağustos 2008 - 16:33 »

Ne çok k?rdık birbirimizi. Ne çok anlamadık, tanımaya bile çalışmadık. Köklerimiz ve ruhumuz aslında farks?zken birbirinden, neydi paylaşamadı?ımızı Bunca gürültü patırt?da kaybettik şartsız tebessümü. Selâmın özünü kavrayamadık. Anlatamadık birbirimize Yüreğimizin dilini. Kendi kabu?umuza çekildik, vesveselerin sönük aydınlığında yorduk sevdalarımızı. Ac? çektik biteviye, hem de boş yere. Kusurlarımızı unutmak için gıybet ateşlerine daldık. Uçlara talip olduk, h?rslarımıza yenik düştük, dahasını istedik. Doyumsuzluklarda doyacağımızı, seraplarla kanacağımızı sandık.

Sloganla?tırdık sevdalarımızı bile. Her birimiz farklı dünyalardayken aynı kalıplara sıkıştırdık duygularımızı. "On santimetrelik komşu duvarlara" s??dırdık da?lar kadar mesafeyi. Aynı çatının altında yabancıla?tşk yüzlerimize. Çocuklara hikâyelerini vermedik. Bırak?verdik patırt?lı ve acımasız çizgi filmlerin kollarına. Öldürmenin kolaylığını ve "ben" merkezli ferdiyetçiliği a??ladık. Hormonlarla ço?alttık sebzeyi ve meyveyi. Çok renkli ama kof, bereketsiz mahsullerle doldurduk sofralarımızı. Tek başına oturulan ziyafetlerden neden aç kalkt??ımızı anlayamadık.

Yorulduk tatillerde, hüzünlendik bayramlarda, garipleştik ya?lılıkta, yalnızla?tşk kalabalıklarda. Birkaç yüz kelimeyle konuştuk nasıl anlatabildiysek. Bari becerebilseydik susmayı. Mücadeleye verdiğimiz enerjiyi tanışmaya sarf etmedik. Ke?fedece?imiz değerler bizi çokça ?a??rtabilirdi oysa. Biraz cesur olabilseydik, -en azından birbirimizin gözleri içine bakacak kadar- abart?lı korkularımızın yersizliğini de görebilirdik.

?afakta gün doğumlarını izlemedik. Bereketi taşıyan taze sabahların s?rrını kaybettik uykunun esaretli kollarında. Dikkatimizi çekmedi boyayla kapatmaya çalıştı?ımız beyaz tellerden çok siyah saçların varlı??. Havaî fişeklere sevindi?imiz kadar ?a??rmadık yıldızların kaymasına. Tepemize inecekken yüzlerce kaya, neden yanıp da kül oluverdiklerini düşünmedik. Sevmenin ve sevilmenin gölgesini tadabilmek için bir ömür vermeyi göze alabildik, ama fark edemedik ?ah damarımızdan daha yakında duran gerçek aşk?. Kaçan onca fırsat, giden onca gün. Bari kendimize olsun itiraf edebilseydik.

Biraz olsun bulaşmadık mı en azından birkaçına? Biraz olsun saflığımızı yitirmedik mi? Böyle mi olmalıydık bizler; kilimlerde bile ilmek ilmek sevgi dokuyan erenlerin torunları. Sab?r ve duânın ümitleri suladığı iklimin insanları. Gülistanlarına yetmiş iki milleti çağ?ran evliyaların mirasç?ları. Gün görmüş koca bir ömrün dile gelip dediği gibi, Sahi; "biraz olsun ya?arken ölmedik mi?"

ALINTI...


   
Kayıtlı

BİR SEVDAM VAR..ONUN İÇİN BURDAYIM...
Sayfa: [1]   Yukarı git
 
Gitmek istediğiniz yer: