demeyesiniz diye...

Kalmadı Demeyesiniz Diye...

--------------------------------------------------------------------------------

Hz.Ömer (r.a) arkadaşlarıyla sohbet ederken, huzura üç genç gelir. Derler ki :

- "Ey halife, bu aramizdaki arkadaş bizim babamizi öldürdü. Ne gerekiyorsa lütfen yerine getirin."

Bu söz üzerine Hz.Ömer (r.a) suçlanan gence dönerek:

- "Söyledikleri doğru mu?" diye sorar. Suçlanan genç derki:
- "Evet doğru."

Bu söz üzerine Hz.Ömer (r.a):

- "Anlat bakalım nasıl oldu?"

Bunun üzerine genç anlatmaya başlar:

- "Ben bulundu?um kasabada hali vakti yerinde olan bir insanım. Ailemle beraber gezmeye çıktık, kader bizi arkadaşların bulunduğu yere getirdi. Afedersiniz hayvanlarımın arasında bir güzel atım var ki dönen bir defa daha bakıyor. Hayvana ne yaptıysam bu arkadaşların bahçesinden meyva koparmasına engel olamadım. arkadaşların babası içerden h?mla çıktı ve atıma bir taş attı, atım oracıkta öldü. Nefsime bu durum ağır geldi ve ben de bir taş attım, babası öldü. Kaçmak istedim fakat arkadaşlar beni yakaladı. Durum bundan ibarettir."

Bu söz üzerine Hz.Ömer (r.a): "Söyleyecek birşey yok, bu suçun cezası idamdır. Madem suçunuda kabul ettin."

Bu sözden sonra delikanlı söz alarak konuşmaya başladı:

- "Efendim bir özrüm var. Ben memleketinde zengin bir insanım. Babam rahmetli olmadan bana epey bir altın bıraktı. Gelirken kardeşim küçük olduğu için saklamak zorunda kaldım. şimdi siz bu cezayı infaz ederseniz yetimin hakkını zayi ettiğiniz için ALLAH (c.c) indinde sorumlu olursunuz. Bana üç gün izin verirseniz ben emaneti kardeşime teslim eder gelirim. Bu üç gün içinde yerime birini bulurum."

Hz.Ömer (r.a) dayanamaz derki:

- "Bu topluluşa yabancı birisin, senin yerine kim kalır ki?!"

Sözün burasında genç adam ortama bir göz atar ve derki:

- "Bu zat benim yerime kalır."

O zat Hz.Peygamber Efendimiz'in (s.a.v) en iyi arkadaşlarından daha ya?arken cennetle müjdelenen Amr ?bni As'dan başkası değildir. Hz.Ömer (r.a) Amr'a dönerek:

- "Ey Amr, delikanl?yı duydun" der. O büyük sahabi:

- "Evet, ben kefilim." der ve genç adam serbest bırakılır.

Üçüncü günün sonunda vakit dolmak üzere ama gençten bir haber yoktur. Medine'nin ileri gelenleri Hz.Ömer'e (r.a) çıkarak gencin gelmeyeceğini, dolayısıyla Amr ?bni As'a verilecek idam cezası yerine maktülün diyetini vermeyi teklif ederler. Fakat gençler razı olmaz ve "Babamızın kanı yerde kalsın istemiyoruz" derler.

Hz.Ömer (r.a) kendinden beklenen cevabı verir ve derki:

- "Bu kefil babam olsa farketmez cezayı infaz ederim."

Hz.Amr ?bni As ise tam bir teslimiyet içerisinde derki:

- "Biz de sözümün arkasındayız."

Bu arada kalabalıkta bir dalgalanma olur ve insanların arasından genç görünür. Hz.Ömer (r.a) gence dönerek derki:

- "Evladım gelmeme gibi önemli bir nedenin vardı, neden geldin?"

Genç vakurla başını kaldırır ve (günümüz insanı için pek de önemli olmayan):

- "AHDE VEFASIZLIK Ettı demeyesiniz diye geldim." der.

Hz.Ömer (r.a) başını bu defa Amr ?bni As'a çevirir ve derki:

- "Ey Amr, sen bu delikanl?yı tanımıyorsun, nasıl oldu da onun yerine kefil oldun?"

Amr ?bni As'ta (ALLAH (c.c) kendisinden ebediyyen razı olsun) vakurla kanımızı donduracak bir cevap verir:

- "Bu kadar insanın içerisinden beni seçti. 'ınSANLIK ÖLDÜ' demesinler diye kabul ettim." der.

S?ra gençlere gelir, derler ki:

- "Biz bu davadan vazgeçiyoruz." Bu söz üzerine Hz.Ömer (r.a) :

- "Ne oldu, biraz evvel 'Babamızın kanı yerde kalmasın' diyordunuz, ne oldu da vaz geçiyor sunuz?" der.

Gençlerin cevabı da dehşetlidir:

- "MERHAMETL? ?NSAN KALMADI" demeyesiniz diye...

	Gönderen	Konu: demeyesiniz diye... (Okunma Sayısı 3621 defa)
0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.