|
menzilli
|
 |
« : 11 Ağustos 2008 - 19:30 » |
|
''Yeryüzünde vuku bulan ve sizin başınıza gelen hergangi bir musibet yokturki,biz onu yaratmadan önce bir kitapta yazılmış olmasın(Hadid suresi 22)
Yazılmışlık neydi?Tarifi olamayan acılarımız mışVakti dolmamış,adı konmamış hüzüncükler mi?Mutluluklar mı ans?zın gelip yüzlerde gül açtıran,sevilenler mi bulup bulup kaybettiğimiz,sevenler mi bir türlü sevemediğimiz...
Neydi bu isyan hali kalbin?Sorgulamamak vardı öncesinde...Hani biz başımıza Allah'tan(azze ve celle) ne gelirse derin bir tevekkülle baş e?enlerden olacaktık?Ac?lara yaklaşmamışken henüz, tevekküldeydik...Ama hüznü a?an bir a?rı ç??lık olunca güvertesinde kalbin,uzanamaz olduk,ruhun aklı selim yoluna...
Yazılmışlıkt? benim sevdam...Hani baş koymuştuk biz iki kişi,bir kalp ve bir küçük kadın,on dört as?r öncesi yazılmış bir mektuba!Peygamberin dilinden dökülen kutlu cümleleri kalbe ezberletecektik..
Sabrım ve ben..Sonra ezberlemişti de kalp,sindirmeye gelmişti ya sıra.Bu muydu en zor olan!Vazgeçmek yoktu ki sözlü?ünde umudun...Bir kendinden geçmişlik anında yüreğin,isyan cümleleri dudaklarımda...F?s?lt?,f?s?lt? erirken içim,parçalanmıştı yürek,gücenmi?liğine Rabbin...
Sonra yeniden dedik biz,biz yine iki kişi.En sevdi?imiz yazılmışlığı yaşamak için yola çıktık biz...Kalbim ve ben.?syan yoktu,sabır vardı...Bir garip şükür edası tavrımda,karıncanın taklitçisi olmaya and içen kadını,yeniden kitaba sürükledim..
.
Hadi dedim!Elbetteki zor!A?k değil midir zorluk?Y?lmak kimin karıdır?Böyle kutlu bir emel,bir karınca sevdas?,hangi yele kapılır da ?a??rır ümidini...A?t? içimi ümit,dudaklarımda hazan,yeniden başlayan bir hayale gülümsedik...Karınca hala buğdayın peşindeydi...Biz buğdayı kaldırdık,taşıyıp cennet götürmek kaldı...
Bu zor yolculuk için sabır...Ümit,korku ve aşk...İçimizde hiç bitmemeliydi artık.Yeniden başlamıştık biz.Sanki adeta tekrar kavuşmuştuk en güzel yazılmışl??a...
alınt?
_________________
|
